Πριν από λίγα χρόνια, αμέσως μετά την υπόθεση των δανέζικων σκίτσων, ο ιμάμης του Πανεπιστημίου Al-Azhar του Καΐρου πρότεινε την έκδοση ενός νόμου συνταγμένου από εκκλησιαστικούς ηγέτες με διεθνή ισχύ και σκοπό την ενιαία καταστολή της βλασφημίας. Η έκκληση του ιμάμη έπεσε στο κενό, ωστόσο μετά την περιπέτεια των σκίτσων η ελευθερία της έκφρασης έβαλε κάμποσο νερό στο κρασί της. Σε αρκετές περιπτώσεις, ενώπιον της φονταμενταλιστικής απειλής, η Δύση φάνηκε διατεθειμένη να παραδώσει έναν χώρο ελεύθερης έκφρασης που παραδοσιακά θεωρούσε ζωτικό της.
Διαβάστε όλο το άρθρο στο tovima.gr
